Ach, heerlijke, zoete lente. Te lang hebben we moeten afzien van het warme weer en het langere daglicht. Nu de bloesem weer aan de bomen komt, het gras weer groeit en de lucht weer blauw is, wil ik nog maar een ding. Naar buiten! En wat is mooier om de lente te vieren dan door de eigen stad en regio te fietsen.
Pedalleren over heuvels, door dalen, rivieren, bossen, dorpen en steden is een bijzondere manier om het fraaie rijk van Nijmegen te zien en ervaren. Want fietsen is een wonderlijke combinatie van lijfelijke beweging en weldadige traagheid. De mogelijkheid van het snelle reizen met auto, trein en vliegtuig maakt dat reizen een vervelend oponthoud is geworden tussen A naar B. Op de fiets gaat het echter precies om de tijd tussen A en B. Op de fiets raas je niet, maar reis je. Zonder last van herfstbladeren of sneeuw op het spoor, aswolken in de lucht of files op de weg glijdt het landschap langzaam onder je weg. Maar zelfs voor hen die denken in snelheid: tal van testen tonen aan dat een fiets in de stad minstens zo snel is als de auto. Tel daarbij op dat de fietsmachine alleen het lichaam als aandrijfmotor heeft en de lucht dus niet vervuilt en je begrijpt dat veel steden in Europa de fiets hebben herontdekt. Zo staan er in steden als Barcelona en Parijs inmiddels tal van leenfietsen, en heeft Berlijn ongekend veel huurfietsbedrijven. Maar niet alleen steden hebben de fiets herontdekt. Ook tal van doktoren, psychiaters en onderzoekers ontpoppen zich steeds meer als ware velosofen. De boodschap is dat fietsen goed is voor lijf en leden en rustig maakt in het hoofd. Op de fiets ben je namelijk overal maar even, net lang genoeg om te beseffen wat je ziet, niet lang genoeg om er lang bij stil te staan. Gedachten worden als wolken die voorbij vliegen. Fietsen als medicijn tegen opkomende depressies. Het fietsen zorgt voor een prettige roes in het hoofd, een licht suizend gevoel van vrijheid en openheid. In de woorden van de filosoof Peter Sloterdijk: ‘Op de fiets wordt een mens optimistisch. Dan ervaar je dat willen, kunnen en uitvoeren één kunnen zijn in een ronddraaiend fietspantheïsme. Dan wil je wel juichen: Es geht, es geht, es geht!’ En dus zeg ik met de lente in mijn bol: Ruim baan voor de fiets.
Auteur: Henk van Houtum, politiek geograaf, Radboud Universiteit Nijmegen
Gepubliceerd in de Gelderlander, 24 april 2010. Met toestemming van de auteur hier opgenomen.